खजूर पोळी

साहित्य:

१२-१४ बिया काढलेले खजूर
पाव वाटी दूध
२ चमचे तांदूळ पिठी
२ चमचे पिठी साखर
१ छोटी वाटी कणिक
२ चमचे तेल
थोडं साजूक तूप
प्रथम खजूराचे बारीक तुकडे करून घ्या. ते कढत दूधात तासभर भिजत घाला. तोवर २ चमचे तेलाच मोहन घालून जरा सैलसर कणिक भिजवून घ्या. मग भिजलेला खजूर मिक्सरवर छान बारीक करून घ्या. मग एका कढईत २ चमचे साजूक तूप गरम करून त्यात वाटलेला खजूर टाका. मिश्रण चांगलं घट्ट होईपर्यंत परता. गॅस बंद करा. पिठी साखर आणि तांदूळ पिठी टाकून छान एकजीव करून घ्या. ही झाली पूर्वतयारी.
आता कणकेची पारी करून त्यात खजूराचे सारण भरा. तयार उंडा हलक्या हाताने लाटा. मंद आचेवर तूप सोडून भाजून घ्या. झाली तयार खजूर पोळी.

प्रेम कर ...

आज १४ फेब्रुवारी आहे. व्हॅलेंटाईन डे. आज मी माझ्या प्रेमाविषयी लिहीणार आहे. ज्या काही अ-मानवी गोष्टींवर मी मनापासुन प्रेम करते त्यांच्याविषयी.

पहिली फुलं. माझं फुलांवर खूप खूप प्रेम आहे. मला ती सगळीकडे आवडतात; झाडांवर, वेलींवर फुललेली, अंगणात विखुरलेली , फुलदाणीत सजवलेली, गजरा करून केसात माळलेली, ओंजळीत सांभाळलेली, गाभार्‍यात देवाला वाहिलेली सगळी सगळी फुलं मला आवडतात. ती मला किती किती रुपात भेटली म्हणून सांगू? एका आडगल्लीत बोगनवेलीशी गप्पा मारत उभा असलेला टॅबूबिया मी पहिलाय. 'वळिवाचे ढग आले वरती, धरती खाली आसुसली' अश्या प्रसंगी वार्‍यावर पाकळी न पाकळी उधळून देणारा बहावा मी पहिलाय. भिंतीवर उगवलेली हट्टी सदाफुली पाहिलीये. कितीतरी फुलझाडांची मला एखाद्या जिवलग मैत्रिणीसारखी आठवण येते. ज्याचं पहिलं फुल आलं की आम्ही अभ्यासाला सुरूवात करायचो तो नीलमोहर, आमच्या सारखं बडबड ते पावडर पफचं झाडं, पाऊल वाटेवरचा चिमणचारा, त्याच्याकडे नेणारी वाट सजवणारी सोनसावरी ..... अश्या सार्‍या सख्या.

दुसरी माझी मराठी भाषा. एकदा आमच्या जर्मन क्लास मधे नवीन क्रियापद शिकवलं. रेग्नेन म्हणजे पाऊस पडणे. आमच्या शिक्षीकेनी ते मला "चालवून" दाखवायला सांगितलं. मी आपलं चालवलं इश रेग्नं ... वगैरे तर त्या हसल्या म्हणे हे इम्पर्स्नल (म्हणजे अपौरूष का ?) क्रियापद आहे. याचं वर्तमान काळात एकच रूप होत; एस रेग्नेन. सगळे मला हसले. मला वाईट वाटलं. पण नंतर विचार करताना मला त्याभाषेचंच हसू आलं. कारण माझ्या मराठी भाषेत, मी बरसू शकते, तो बरसू शकतो ... किती छान ना ? म्हणून मला आवडते 'माझी मराठी'.

तिसरा उन्हाळा. मला उन्हाळा खूप आवडतो. माझ्यासाठी उन्हाळा म्हणजे, मोगर्‍याची फुलं, लिंबाचं सरबत, बहाव्याचे घोस, आमरस, निवान्त दुपार, निळंशार आभाळ, वळिवाचा पाऊस, वाढदिवस .... आणि बरचं काही. त्याला उकाडा म्हणणं म्हणजे अपमान आहे त्याचा. भर उन्हात एखाद्या डेरेदार झाडाखाली उभं राहून पहा. शीतल म्हणजे काय ते कळतं. एरवी थंडीत हा अनुभव मिळेल? बाहेर भरगच्च ऊन असताना लायब्ररीत दिवसभर बसून बाहेर पडल्यावर दिसणारी संध्याकाळ काय रम्य असते!
मी तर सध्या फक्त वाट पहाते आहे, पहिला फुललेला गुलमोहर दिसण्याची.

'अंगत पंगत' विषयी थोडसं . . .

अगोदर 'अंगत पंगत' म्हणजे काय? हे ठाऊक नसणार्‍यांसाठी सांगते. 'अंगत पंगत' म्हणजे. एकत्र बसुन, शक्यतो अंगणात वगैरे, गप्पा मारत जेवणे.

लहान असताना आम्ही वाडयात 'अंगत पंगत' करत असू. मला ते फार आवडत असे. पण 'अंगत पंगत' करायला आई ची परवानगी मिळवणे हे मोठे कौशल्याचे काम असे. पण आम्ही "प्लीज आई, हो म्हण ना! अमुक तमुक ची आई पण हो म्हणाली आहे. मला सकाळची पोळी भाजी पण चालेल." असे सांगून आईला मनवत असू. प्रत्येक घरतल्या आईला असे विनवावे लागे. तेव्हा कुठे आमचा बेत यशस्वी होई. प्रत्येक आईची एक स्वतंत्र समस्या असे. कोणाचा स्वंयपाक तयार नसे. कोणी नुस्ती मूगाच्या डाळीची खिचडी टाकलेली असे, ती तिला चारचौघात द्यायची लाज वाटे. तर कोणाकडे त्याकाळी सार्वजनिक ठिकाणी निषिध्द मानली जाणारी अंडाकरी केलेली असे. एक ना अनेक समस्या. पण आम्ही सगळ्यावर तोडगा काढत असू.
शाळेत असताना मधल्या सुट्टित झाडाखाली बसून आमची 'अंगत पंगत' रंगत असे.
कॉलेज मधे अभ्यासाच्या नावाखाली, अभ्यासिकेत तास न तास बसून आम्ही जी मजा करत होतो, त्याचा 'अंगत पंगत' हा एक अविभाज्य भाग होता. त्याबद्दल सविस्तर पुन्हा केव्हातरी लिहीनच.
तर सांगायचा मुद्दा असा की, हा माझा ब्लॉग म्हणजे अशीच 'अंगत पंगत' असणार आहे. गप्पा आणि खाणं पिणं यांची मैफिल.

मराठी

मला आता मराठीत पण लिहीता येतं.
आता मी माझ्या भावना मुक्तपणे व्यक्त करू शकेन.
आहे की नाही मजा?

Phodanicha Bhat or Yellow Rice

This dish is good for working day breakfast. It takes very less time and effort. This can be made using left-over rice.

You will need:
1 cup Cooked Rice
1 small onion finely chopped
2 chillies cut into 1 cm pieces
5-6 curry leaves
2 teas spoons of coriander leaves
1 tea spoon Cumin seeds
1 tea spoon Mustard seeds
10-12 Peanuts
1 tea spoon Urad Dal
1/4 tea spoon Asafetida
1/4 tea spoon Turmeric
Salt
Sugar
3 table spoons of oil

Heat oil in a pan. Add peanuts fry till they change colour and become brown. Then add Uraad dal, wait till it changes colour. Then add Mustard seed, Cumin seeds, chillies, curry leaves, Turmeric powder, Asafetida and lastly onion. Mix well and add salt. Adding salt at this stage helps onion to cook without getting burnt. When onion looks translucent add cooked rice and mix well. Then add sugar according to your test (I added 1 tea spoon) and finally garnish with coriander leaves and serve with a wedge of lemon.

Tikhat Mithachya Purya or Spicy Puri

This my first post. Here I will try to post few of my favorite recipes.Today I am posting these Puris. They are great for Sunday breakfast. You can prepare the dough in advance and save you time the next day. So here we go.

Ingredients:1 cup Wheat flour (Kanik)

1 tea spoon Salt

1 tea spoon Chilli Powder

1 tea spoon Jeera / Ajwain

4 tea spoons Coriander leaves (finely cut)

2 tea spoons Oil

Oil for frying

Mix salt and chilli powder into the flour. Slightly crush jeera / ajwain and add to the flour with finely cut coriander leaves. Add 2 tea spoons of oil. This helps puris to puff up well. Now make dough as you make for regular rotis. Let it rest for a while, at least an hour. You can also make this on the day before. In that case you will have to refrigerate it.

Once you are ready heat some oil in a kadhai. If oil is not hot enough your puris won’t puff up.
Now instead of making small puris, which take more time, make a big roti as usual. Take a small round cutter (lid of any stainless steel / plastic container will do) and cut as many rounds as you can from this roti. It’s easy, this way you can make 5-6 puris in a go. Now fry a puri at a time is hot oil. That’s it. Enjoy these with pickle and/or potato bhaaji.

Do let me know your feedback.